DE RACE, Running on Data
16-10-2020
En toen was het zondag 11 oktober: dé dag van het hardlopen. Origineel was het vandaag de bedoeling om aan de start van de halve marathon in Eindhoven te staan, maar ook hier heeft Covid-19 roet in het eten gegooid. We besloten ons eigen hardloopevenement te organiseren om toe te kunnen werken naar het behalen van het belangrijkste doel: samen over de eindstreep op 11 oktober.
De voorbereiding
Gedurende het afgelopen jaar heeft NIPPUR samen met de deelnemers vier hackathons georganiseerd. Gezien menig hardloper tegenwoordig met een telefoon op zak of horloge om de pols zijn rondjes rent, is er data ten overvloede om gedurende de hackathons te analyseren. Denk hierbij aan snelheid, afstand, tijd, en aantal stappen, maar ook fysiologische gegevens zoals natuurlijk hartslag, stapgrootte, vermogen, en VO2max, een eenheid die aangeeft hoe goed het lichaam zuurstof kan opnemen. Dat laatste is erg belangrijk voor hardlopers: het betekent namelijk dat meer zuurstof naar de spieren kan worden gebracht en je daar meer kan verbranden, resulterend in een hoger tempo. Er zijn hierin ook tal van andere zaken belangrijk, maar een groot aantal studies geeft aan dat VO2max een belangrijke indicator is voor je hardloopprestaties. In de hackathons is data verkend, geanalyseerd, en tot slot gebruikt om een eindtijd te voorspellen. De eindtijd is in meerdere groepjes berekend aan de hand van verschillende methodes. Een van de groepjes heeft bijvoorbeeld de weersomstandigheden op 11 oktober vergeleken met de weersomstandigheden van de trainingsdata, om na te gaan of er voor het weer gecorrigeerd moet gaan worden. Een andere groep heeft hardlooptrainingen verdeeld in groepen op basis van afstand, korte en lange trainingen, en heeft een VO2max per type training bepaald om vervolgens de juiste VO2max te gebruiken bij het bepalen van een eindtijd. Verschillende invalshoeken leiden ook tot verschillende resultaten, en zo was er voor elke deelnemer op 11 oktober een aantal eindtijden voorspeld.
De eerste wedstrijd
Zoals gezegd is de halve marathon in Eindhoven niet doorgegaan. NIPPUR heeft een eigen evenement georganiseerd in recreatiepark De Berendonck te Wijchen, waar de Reddingsbridage ons voorzien heeft van een uitvalsbasis. Er waren twee rondjes uitgezet: een mooi ietwat korter rondje langs de recreatieplas en een langer snel rondje dat een klein gedeelte over een autoweg liep, maar zodoende wel twee zig-zag poortjes vermeed. Deelnemers mochten zelf bepalen welk rondje ze wilden lopen, en liepen dat rondje een aantal keer. Vrijwilligers hebben ’s ochtends aanwijzingen op de wegen gekrijt zodat de atleten het juiste rondje konden volgen, net als twee startstrepen en een finishstreep zodat elk rondje precies zou uitkomen op dan wel 21.098 meter of 10.000 meter. Gedurende de wedstrijd hebben dezelfde vrijwilligers geholpen met het aangeven van de route en het attenderen van medeweggebruikers zodat de hardlopers veilig konden rennen. Een korte briefing voorafgaand aan het rennen was nodig om iedereen van een starttijd te voorzien. Immers, de bedoeling was samen over de eindstreep te komen en dat was letterlijk de bedoeling rond 14.15 uur. Om dat te bewerkstelligen is elke deelnemer op een andere tijd gestart. Dit kon omdat er een verwachte eindtijd was. Door die simpelweg af te trekken van het finishtijdstip, had iedereen een persoonlijke starttijd. Het leidde ertoe dat de start uitgesmeerd werd over grofweg een uur. De deelnemers gingen op pad, en de rondjes werden aaneengeregen. Verschillende tempo’s door elkaar heen, maar wel wetende dat iedereen rond 14.15 uur de finish zou oversteken. En dat is ook wat gebeurde: de meeste deelnemers finishten binnen 15 minuten van elkaar. En iedereen was, terecht, blij met de hardloopprestatie die was geleverd.
De tweede wedstrijd
Nadat ieders eindtijd bekend was, konden de tijden vergeleken worden met de voorspelde tijden. Wat bleek, bijna elke deelnemer heeft een tijd gerend die binnen de voorspelde eindtijden lag. Er zat verschil tussen de eindtijden die de groepjes voorspeld hebben, en ook hier zat een wedstrijdelement aan vast. Er kon namelijk maar één team de beste voorspelling geven. Deze werd bekend gemaakt tijdens een kleine, social-distancing borrel na afloop, tegelijkertijd met de hardloper die relatief gezien het snelst gerend heeft. Want omdat er een gemiddelde eindtijd voorspeld was, kon ook worden uitgerekend hoe hard een hardloper t.o.v. die tijd gelopen heeft. Het was leuk om op die manier andere wedstrijdelementen toe te voegen aan de dag.
Het was leuk om op die manier andere wedstrijdelementen toe te voegen aan de dag.
Het winnaarsgevoel
Hardloopdata kan je helpen een eindtijd te voorspellen voor een willekeurige afstand, maar natuurlijk bepalen meer factoren of die tijd ook realistisch is. Je moet ook maar een halve marathon kunnen rennen! Maar ook het weer kan erg tegenzitten, of je ontbijt is net verkeerd op de maag gevallen. Externe factoren die in de data niet altijd terugkomen. Toch helpt de data goed om een range te voorspellen waarin de eindtijd gaat vallen. Dat hebben de deelnemers inmiddels wel bewezen, zowel tijdens de hackathons als tijdens de wedstrijd. Iedereen was blij in de buurt te zitten van de voorspelde eindtijd, en met het feit dat er samen over de streep gelopen werd. Wat dat betreft waren er alleen maar winnaars: hardlopers die lekker rennen en daarbij hebben geleerd over hun eigen hardlopen a.d.h.v. eigen data.
Het brengt NIPPUR bij een volgende vraag: wat nu? Er zijn sporten te over waarin data geanalyseerd kan worden om tot een verwachtingspatroon te komen. Wie weet stellen we volgend jaar weer een nieuwe sportieve uitdaging om gezamenlijk naartoe te werken. Een fietstocht? Misschien wel een triathlon? In ieder geval blijft het gevoel van deze hardloopwedstrijd nog een lange tijd hangen, en kijken wij terug op vier geslaagde hackathons en één meer dan geslaagde wedstrijddag.
